Миний ертөнц

Хамгийн их тэнцвэр лүү тэмүүлдэг хүн гэж өөрийгөө би бодсон Харамсалтай нь үгүй, хамгийн их туйлширдаг хүн би байж  Хамаг бүхнээ нөхөдтэйгээ хуваалцан баясаж явахдаа  Хамгаас үнэтэй төрсөн гэрээ мартах шахсанаараа, туйлширчээ би  Туйлширсаан би туйлширсан  Туйлширсан өнгөрсөндөө би харамсахгүй  Хамгийн их тэнцвэр лүү тэмүүлдэг хүн гэж өөрийгөө би бодсон Харамсалтай нь үгүй, хамгийн их туйлширдаг хүн би байж  Хүсэл мөрөөдөл, миний аз жаргал гэж тэмүүлж явахдаа  Хүмүүний жам ёсыг умартах шахсанаараа, туйлширчээ би  Туйлширсаан би туйлширсан Туйлширсан өнгөрсөндөө би харамсахгүй  Нэгэнт туйлшрал намайг тэнцвэргүй болгочихсоноос хойш Нөгөө тал руу туйлширч тэнцвэрийг би бүтээхээр явлаа 

Чамдаа би хайртай Чанга тэврэн уулзахыг хүснэ Чандаас шивнэх үгсийг чинь алдаж сонсоод Чамайгаа би гуниглуулах нь олон болов уу Хайрт минь, өөрийгөө зэмлэх хэрэггүй Холоос хол ч, бодол чинь дэргэд минь буйг Харалган би хааяа анзааралгүй Харанхуйн гүн рүү шигдэж орхих юм, уучил Хайртай гэдэг нандин үгийг Харамгүй үргэлж хэлж өгдөг Хэлэх бүрт нь анхны удаа мэт Хайраар бялхан зүрх минь догдолдог Нулимс дуслуулсан амьдрал Нүдний дор илхэн тохиох юм Яагаад гэдэг асуулт Ягаахан зүрхэнд минь лугших юм Амьдрал өөрөө ийм гунигтай байдаг уу Аль эсвэл түүнийг харах миний нүдэнд байна уу Мэдэхгүй юм би, хариулт нь юу болохыг Мянган жил амьдарсан хойноо Магад хариултыг нь олох ч юм болов уу Гэвч, Мянган жил би амьдарч үл чадахаас хойш Мэргэд, суутны үгсийг чих тавин сонсоно Бичиж үлдээсэн түүхийг сөхөн нэг уншина Бийр цаасаа нийлүүлэн товшиж нэг үзнэ Гэвч, Заримдаа надад чиний минь ухаан дутагдана Зугуухан намайг гэрэл рүү түлхэхийг чинь хүлээнэ Чамдаа би хайрта...

Хана хэрэмд хашигдаж Ган төмрөөр бүтээгдсэн мэт Хатуу үзэлтэн байх юм Гайхуулж түүнийгээ ч тулгах юм Мэдэхгүй зүйл түүнд үгүй Мэдэмхийрч бусдыг ч шүүмжлэх Мэдэхгүй юм би түүнийг Мэргэн ухаантан эсэхийг Үгүйсгэлгүй мөртлөө Хүлээн зөвшөөрөл үгүй Ойлгохгүй мөртлөө Ойворгоноор зүтгэсээр үлдэх юм тэр