Миний ертөнц

За, энэ сэдэв хүмүүст сонирхолтой байж болох санагдаад Солонгос улсад яагаад ирэх болсон, төсөөлж байснаас юу нь өөр байсан, орчиндоо дасахын тулд хэрхэв, мөнгө санхүүгээ хэрхэн зохицуулдаг, ямар боломжууд байдаг зэрэг асуудлуудын талаарх өөрийн туршлагаа хуваалцъя. Би Солонгост ирээд яг 2 жил болж байна. 2015 оны 3 сард би бүх л шалтгаан, шалтгууд бүрдсэн нөхцөл байдлын улмаас нэр хүндтэй, ажлын нөхцөл сайтай компани дахь хүний нөөцийн менежерийн ажлаа дараагийн хүндээ хүлээлгэж өгөөд ажлаасаа гарсан юм. Тэр олон шалтгаануудын нэг нь сурах бодол төрснийх л дөө. Их сургуулиа төгссөнөөс хойш 5 орчим жил ажилсны эцэст надаас шинэ зүйл, сайн үр дүн, ахиц дэвшил харагдахгүй болж ирсэн. Илүү урагштай, ахиц дэвшилтэй ажиллахыг хүссэн ч олигтой явж өгөхгүй байгааг хараад би дахиад сурах цаг нь болжээ гэж үзсэн юм. Гэвч яагаад заавал Солонгос улс байв?  2014 оны 11 сард би хаанаас ч бил ээ дээ Солонгосын засгийн газрын тэтгэлэгт хөтөлбөр /KGSP/ ийн талаар олж мэдсэн юм. Даан ч...

Заяаны хань гэж байдаг болов уу?  "Мөн байна" гэсэн нэг тийм хачин, итгэмээргүй хирнээ дэндүү сайхан мэдрэмж...  Хүмүүс, үгүй ээ би хүмүүсийн сонголт, амьдралыг энд шүүх эрх байхгүй... Бүгд л тухайн үедээ зөв гэснээрээ, хамгийн сайнаараа хичээж бас аз жаргалтай байхын тулд сонголтуудыг хийсэн байдаг. Бас зүрх нь үргэлж сайн сайхны төлөө цохилж байдаг гэдэгт итгэдэг.   Харин миний хувьд уу? Би энэ жил 30 настай. Эргээд бодоход надад харамсах зүйл үнэхээр нэг ч байхгүй ээ. Яагаад гэвэл, би одоогийнхоо би-д, одоогийнхоо амьдралд дэндүү сэтгэл хангалуун байдаг учраас өнгөрсөнд бүтээгүй учрал болгон харамсал биш, дурсамж гэхдээ тийм ч чухал биш дурсамж (учир нь би одоог хүртэл жинхэнэ хайрыг мэдэрсэн, мэдрүүлсэн хүнтэй учраагүй болохоор)-ууд болж үлдсэн юм уу даа. Харин ч тэр бүрт болж, бүтээгүйд нь одоо эргэж хараад баярладаг шүү. Яагаад гэвэл, тэр үед буюу бэлэн байгаагүй байхдаа, би гэдэг хүн өөрийгөө ч олоогүй, юу чухал, юу чухал бусыг ялгаж ухаараагүй бай...