Асуулт: Хүн идэхийн тулд амьдардаг уу, амьдрахын тулд иддэг үү?

-


Гарчиг болгон тавьсан энэ асуулт үе үе чих дэлсэх нь бий. Тэгээд хүн идэхийн төлөө амьдардаг эсвэл амьдрахын тулд иддэг гэх хоёр хариултын аль нь зөв болохыг өөртөө шийдэж мэддэггүй байлаа. 

Харин Айн Рэндийн "Өөрийгөө бодох нь ариун үйлс" номыг уншаад, хариулт нь "Хүн амьдрахын тулд иддэг" гэсэн хариултыг өөртөө өгөв.

Хүн бол амьд зүйл. Матераас ялгаатай нь бид үл орших чанарыг ч агуулдаг. Өөрөөр хэлбэл бид үхдэг. Үхэхгүйн төлөө буюу амьдрахын төлөөх хүсэл зориг бидэнд бий. Хэн ч энэ хүсэл зоригт хязгаар тавих эрхгүй. 

Хүн хүнээ идэж байсан аймшигтай түүхийг ч бид сонсож байсан. Мэдээж амьд гарахын тулд хүнээ идэх дээрээ тулахгүй гэсэн сонголтыг хийх хүн ч байх. Энэ бол тухайн хүмүүсийн үнэт зүйлээс хамаарч буй. 

Хүн амьдрахын тулд иддэг, зорилгынхоо төлөө амьдардаг. Зорилго нь тухайн хүний үнэт зүйлтэй салшгүй холбоотой. 

Та юу гэж бодож байна ?






 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Миний амьдралын үнэт зүйл, зарчим

-
Image
Миний амьдралын хамгийн үнэтэй зүйл бол миний цаг хугацаа . Би өөртөө байгаа цаг хугацааг утга учиртай, үр дүнтэй, сэтгэл ханамжтай байлгахыг хүсдэг. Цаг хугацааг үр дүнтэй байлгах гэж байна гээд ухаан солиогүй мэт хичээл номд шамдан суухыг би хэлээгүй. Миний амралтын цаг, миний зугаацах цаг, миний ажиллах цаг, миний гэр бүлтэйгээ, найз нөхөдтэйгөө өнгөрүүлэх цаг гээд бүхий л цаг хугацаа миний хувьд маш чухал. Чухал бус хүмүүст, чухал бус ажил, чухал бус зүйлсийн төлөө би өөрийн цаг хугацаагаа зориулах маш дургүй бөгөөд чаддаг ч үгүй. Саяхнаас буюу 2, 3 жилийн өмнөөс би ийм байх болсон гэх үү дээ. Хүрээлэлтэй байх гэж, бусдад таалагдах гэж сэтгэл ханамжтай бус байдлаар цаг хугацааг өнгөрөөхөө би больсон. Надад байгаа хамгийн үнэтэй зүйл бол миний цаг хугацаа.  Харин миний амьдралын зарчим бол бусдад биш өөртөө таалагдаж амьдрах . Би хаана ч, юу ч хийж, яаж ч амьдарч болно. Гагцхүү би аз жаргалтай байна уу, сэтгэл хангалуун байна уу гэдэг хамгаас чухал. Нэгэн бодлын маш хувиа х...
цааш унших »

Сул талын давуу тал

-
Image
Бид бүгдээрээ төгс төгөлдөр биш. Төгс төгөлдөр байх ёстой ч гэж бодохгүй байна. Гэхдээ төгс төгөлдөр болох боломжгүй гэж бол бүр ч бодохгүй байна.  Төгс төгөлдөр байна гэдэг тийм зүйлийг хэлнэ гэсэн тодорхойлолт хаана ч байхгүй. Хүн бүр өөрийн түвшинд төгс төгөлдөрийг ойлгож, дүгнэдэг байх л даа.  Миний хувьд төгс төгөлдөр гэдэг цор ганц, давтагдашгүй байдал гэж ойлгодог. Өөрийн давуу болон сул талаа хүлээн зөвшөөрч, би хэнтэй ч адилхан байх албагүй бас боломжгүй гэдгийг ойлгох нь чухал санагддаг.  Сүүлийн үед хүмүүс, хэдийгээр би өөртөө л таалагдахын тулд гэсэн багтайгаар гоо сайхны мэс засал руу хошуурч буй ч, яг үнэндээ нийгэмд, бусдад таалагдах хүсэлдээ уягдан хийж буй эмгэнэлтэй дүр зураг шиг надад санагддаг. Нийгэмд орших олонхийн сайхан гэдэг тодотголд нийцэх гэж өөрийн дахин давтагдашгүй гоо сайхныг үгүй хийж байна. /Сэдвээс жаахан хазайв/ Дахин давтагдашгүй байдал гэдэг нь зөвхөн гадаад үзэмжийн тухайд бус, дотоод өнгөтэй ч холбоотой. Бид...
цааш унших »

Түүх яагаад бидний амьдралд чухал вэ?

-
Image
Энэ асуултын хариултыг би удаан хайсан. Би түүх мэддэг байхыг, судлахыг, уншихыг хүсч байсан. Гэхдээ энэ ямар хэрэгтэй юм бэ гэж өөрөөсөө асуугаад хариултыг нь олохгүй, түүх судалдаг, энэ чиглэлээр ажилладаг хүнээс ч хүртэл асууж, гүүглээс ч асууж эрж хайсан. Гэхдээ л миний олохыг хүссэн хариулт биш байсан. Хэтэрхий хийвсэр санагдаад байсан юм. Тэгээд өнөөдөр би хариултаа оллоо. Танд ч бас хэрэгтэй байж магадгүй юм. Их энгийнээр бодох хэрэгтэй байж. Түүх гэдэг бол туршлага юм байна. Тэр туршлагаас сурсан зүйлээ мэдэж байж бид ирээдүйг бүтээнэ. Бичил хүрээнд буюу зөвхөн нэг хүний амьдралын туршлага ч гэсэн тухайн хүний түүх гэж ойлгож болно. Энэ хэмжээнд жижигсгэн бодвол түүхийг яагаад мэддэг байх ёстой, бидний амьдралд ямар хэрэгтэй гэдэг нь харагдана. Та төсөөлөөд үздээ, та өөрийн өнгөрсөн амьдралыг мэдэхгүй, санахгүй байвал ямар байдалд орох вэ? Та өөрийгөө хэн гэдгийг мэдэхгүйд л хүрнэ тийм биз. Тэ гээд эргэн тойронд буюу хэнд юунд яаж хандаж, ямар шийдвэр гаргаж, юу...
цааш унших »